"Mierzwiony"

Moje ostatnie odkrycie. Ser żółty wynaleziony w sklepie z czerwonym chrząszczem w herbie.

Ser przypominający mi smak dzieciństwa - kiedy to gospodyni, u której rodzice wynajmowali domek, zwana przeze mnie "babcią" - wołała mnie do siebie i częstowała cieniusieńkimi plasterkami mojego przysmaku. Nie wiem do tej pory, w jaki sposób udawało jej się wyczarowywać plasterki tak cienkie, że aż prześwitujące - wiem tylko, że smak ich był niepowtarzalny i niezapomniany. Żadna maszyna krojąca nie jest w stanie tak pokroić.

No i znalazłam go. Nazywa się "ser mierzwiony" - nazwa prześmieszna - ale ten smak!!!!!

Mój zmierzwiony ser zyskał uwielbienie całej rodziny, ze szczególnym uwzględnieniem Gryzeldy. Kupiłam hurtową ilość - chyba z 10 paczek - po dwóch dniach musiałam dokupić, bo zbrakło.

I tak poczciwy (acz niedoceniany przez wielu) sklep, przyczynił się do przywołania z ostępów pamięci tradycyjnego, zakorzenionego głęboko w mojej podświadomości smaku dzieciństwa.