Dookoła ronda

Jak już wielokrotnie się naśmiewałam, mieszkamy w pobliżu największego ronda w powiecie. Długo budowane, sprawiające wiele problemów w tym czasie - nawet jedną ofiarę śmiertelną mające na swym sumieniu (sumienie ronda - taki duży twór na pewno ma sumienie oraz bogate życie wewnętrzne) - do pewnego pana nie zdążyła dojechać karetka z powodu nieudolnie poprowadzonego objazdu. Rondo będące przyczyną kryzysu paru okolicznych firm, pozbawionych prądu przez kilka tygodni (bo oświetlenie trzeba podłączyć), będące tematem spekulacji tubylców: "a co to takie głębokie będzie? parking podziemny pod nim budują? basen?", zaś potem: "a co to takie wysokie będzie? tor narciarski? punkt widokowy?" Po roku funkcjonowania, Rondo-Bez-Nazwy doczekało się decyzji Radnych o nadaniu imienia.
Imię Ronda wprawiło mnie w konsternację. Gburek poświęcił popołudnie, żeby nauczyć się tej nazwy, a i tak dziś rano, przy odpytywaniu "z ronda", przekręcił jego sławetne imię.
Już widzę rzesze mieszkańców, którzy zapamiętują to, co w swej bogatej wyobraźni wytworzyli nasi prześwietni Radni. Już widzę rzesze przyjezdnych, którzy umierają ze śmiechu na rogatkach miasta - i to dwa razy: raz na widok monumentalnego Ronda, drugi raz na widok tabliczki z jego nazwą.
Cóż - wielkość zobowiązuje. Czegoś tak ogromnego nie można nazwać po prostu "Rondem nad Świdrem", albo "Zielonym Pagórkiem" czy też po prostu "Rondem Sosny". Nie, obowiązkowo musi być patetycznie, wojennie, z przytupem.

Obok skwerów:
Siódmego Pułku Łączności
Szarych Szeregów.....(może i innych, których w tej chwili nie pamiętam)

Obok szeregu "martyrologicznie"  nazwanych ulic, których już wymieniać nie będę, bo klawiatury szkoda.....

Obok rond im.:
Kapitana Migdalskiego
Księdza Raczkowskiego
Sybiraków
oraz (nie wiedzieć skąd i dlaczego tak łagodnie)
Z. Herberta

Mamy w Otwocku rondo im.
(tu posłużę się ściągą)

Żołnierzy Armii Krajowej IV Rejonu Otwock "Fromczyn"

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa