Zlot WITCH

Zostałam zaciągnięta przez Gryzeldę na zlot WITCH. Kto ma dziewczę w wieku 5- 12 lat, ten wie, o czym mowa....Wynudziłam się koszmarnie, za to moje poczucie bycia idealną matką, zostało podkarmione, po tygodniach głodu, spowodowanego podjęciem pracy. Gryzelda zdobyła naklejki do albumu, których jej brakowało, wymieniła się karteczkami (też coś! karteczki, na których nie można pisać a służą li i jedynie do wymieniania się i gromadzenia w segregatorach...)i naciągnęła mnie na kilka gadżetów.
A ja zyskałam temat  - nie, nie bedzie o wydurniających się, od dawna pełnoletnich konferasjerach, ani nie o amoku panienek, poprzebieranych za dziwadła, o niemowlętach, od kołyski karmionych uwielbieniem do bohaterów badziewnej kreskówki - ja dziś zupełnie o czym innym chciałam.
Mianowicie - o debilizmie dorosłych.
Jedną z głównych atrakcji całego zlotu była możliwość wymieniania się karteczkami. Drugą - wymiana naklejek z albumów Panini.
Dziewczęta rozsiadły się na trawie, rozłożyły swoje segregatory i zaczęło się targowanie: jedna duża za dwie małe, ale z brokatem,  jedna mała z rzadkiej kolekcji za dwie duże z Kubusiem Puchatkiem ( prawie niechodliwe...) - zasady były ogólnie znane i akceptowane. Dopóki do targów nie włączali się dorośli. Ja siedziałam sobie z boku, obserwując całe zamieszanie, ale były mamusie żywo zainteresowane wymianą kolekcji swoich córek. Widziałam nawet jedną, pochylającą się nad Gryzeldą, nawet przewidywałam konieczność interwencji (siedziałam rzut kamieniem od miejsca wymiany, jednak rozmów nie słyszałam), ale Gryzelda o pomoc nie prosiła, toteż nie reagowałam. Co się okazało: otóż "mamuńcia" zarządziła, że Gryzelda ma oddać jej córce karteczkę x za karteczkę y. Gryzelda się nie zgodziła. Mamuńcia zaczęła jęczeć ("oj daj nam tą, my ci damy za to tamtą i tamtą"), Gryzelda nadal się nie zgodziła. Jednak mamuńcia była tak namolna i upierdliwa, że skończyło się tak, że Gryzelda została BEZ karteczek, których oddać nie chciała i BEZ karteczek, które powinna była dostać na wymianę. Mówiąc wprost - została okradziona. Na moich oczach. Oczywiście, gdyby moje dziecko zaczęło wrzeszczeć w odpowiednim momencie, mamuńcia w pysk by ode mnie dostała, jak nic.....ale moje dziecko jest - widać - zbyt mało asertywne. Jakim trzeba być człowiekiem, żeby okraść dziecko??? Z KARTECZEK!!!
Przy wymianie naklejek doszło również do gorszących scen - tu musiała już interweniować ochrona.  Pod koniec imprezy, panie organizatorki uradowanym szeptem ogłosiły, że nadszedł czas rozdawnictwa naklejek. Nie ma wymiany - każdy może sobie brać, czego mu tam brakuje. Bardzo kusząca propozycja: skompletowanie całego albumu to koszt ok 150 zł (kiedyś nieopatrznie policzyłam...). Stałyśmy z Gryzeldą tuż obok stolika z naklejkami, więc szept dotarł do nas, jako jednych z pierwszych - mogłyśmy naklejki powybierać we w miarę cywilizowanych warunkach. Wieść o rozdawnictwie rozniosła się jednak lotem błyskawicy.....Zewsząd zaczęły nadciągać gromady rodziców z dziećmi (tak, tak - właśnie w tej kolejności - to rodzice byli jakoś dziwnie bardziej zainteresowani naklejkami , niż dzieci...). Zaczęły się przepychanki, zaczęło się rozwalanie pieczołowicie posegregowanych numerami naklejek. Zawezwano ochronę, która wprowadziła jako - taki ład.
Tak to dorośli przeszkadzają dzieciom w beztroskiej zabawie, ucząc je nieuczciwości, rozpychania się łokciami i dbania wyłącznie o własne interesy, kosztem innych....Smutne.....