Dlaczego...

Prawdopodobnie. Na pewno nie będę ich mieć świadomie, chociaż mój mąż jest zdania, że tylko czyham na okazję....Prawda jest jednak taka, że ja bardziej nie chcę niż chcę. A to, że mu opowiadam o powiększeniu rodziny, ma tylko mnie samą do tego pomysłu przekonać, ale jakoś marnie działa....
Moje plany były takie: jedno dziecko na początek, potem przerwa na karierę (tak z 10 lat) i potem dwoje. Żeby miały dużo starszego brata/siostrę. Plany wzięły w łeb, bo dokładnie 2,5 roku po Gburku przyszła na świat Gryzelda. 10 lat oto minęło, karierę dopiero zaczynam (hehe, o ile karierą można to nazwać...) i brakuje mi do realizacji koncepcji jeszcze jednego dziecka. Tak, tylko z powodu zmiany planów, tych "młodszych" dzieci powino być dwoje - nie chcę trzeciego dużo młodszego od dwójki. O ile dla mnie czworo dzieci to nie problem ( w pewnym sensie oczywiście, zaraz wyłuszczę, dlaczego jakiekolwiek następne dziecko to dla mnie problem), dla mojego męża - chyba owszem.
Argumenty przeciw:
- absolutne postawienie na głowie unormowanych w miarę stosunków rodzinnych - czy na zdrowie by nam to wyszło? I jako małżeństwu ( ja jako matka noworodka w 100% oddaję się mu, kosztem męża, przez jakiś czas funkcjonuję w innym świecie) i jako rodzinie (dwoje starszych wkraczających w wiek nastoletni i niemowlę).
- czy ten czas, który teraz wspominam z rozrzewnieniem i błogością, jako najlepszy okres życia moich dzieci, był naprawdę tak sielonkowy? a może tylko mi się wydaje?
- czy ja aby chcę znowu grzebać w pieluchach, taszczyć wszędzie wózek, latać po lekarzach, szczepić, wycierać, pilnować na każdym kroku, czyścić, sprzątać, prać..........?
- czy aby przez te 10 lat nie zmieniłam się na tyle, że okaże się, że opieka nad niemowlakiem mnie przerasta i wolę jednak duże dzieci?
- dom trzebaby przystosować na malca! Moje czyste ściany przestaną być czyste.....
- niemowlaka nie da się zostawić samego w domu ani na chwilę.
- mam dwoje zdrowych dzieci, czy tym razem też by tak było?
- jestem stara ( tak, wiem, że teraz właśnie jest trend, żeby jeszcze później dzieci rodzić, ale ja mam gdzieś trendy: czuję się stara w porównaniu ze sobą sprzed 11 lat, kiedy to pierwszy raz byłam w ciąży)
- jestem stara - większe prawdopodobieństwo wad dziecka
- w związku z tym, że jestem stara, na pewno gorzej zniosę ciążę: organizm mi się posypie, przytyję 100 kilo, rozstępy i celulitis mi się zrobią, zęby mi wypadną  - mogę tak długo wyliczać
- w związku z tym, że jestem stara, każą mi robić setki badań, których nie lubię i których się boję
No. Pewnie przypomni mi się jeszcze mnóstwo argumentów przeciw, będę je sukcesywnie dopisywać i zaglądać tu w chwilach, kiedy mnie najdzie na rozmnażanie się.
A wróżka mi troje wywróżyła......